با توجه به عداد و ارقام می توان گفت که رشد جمعیت در این شهرستان عدد بالایی را نشان
می دهد.....
نرخ رشد سالیانه جمعیت سال 1365 به جمعیت سال 1355 معادل
6/2 درصد بوده است که بر این اساس مدت زمان دو برابر شدن جمعیت معادل 39 سال
خواهد بود.
در طی دوره 1355-1365 جمعیت شهرستان از نظر مراحل تحول در مرحله رشد سریع
جمعیتی قرار دارد به موازات افزایش جمعیت شهرستان در مقاطع مختلف زمانی ، تغییراتی
نیز در ترکیب آن از نقطه نظر جمعیت شهری و روستایی به وجود آمده است که مطلب فوق
نسبت نرخ رشد سالیانه جمعیت شهری و روستایی را نسبت به کل جمعیت شهرستان
نشان می دهد همان طوری که از مطالب مشخص است نرخ رشد جمعیت روستایی از 5/1
درصد در دوره 1355 تا 1365 به 2/4- درصد در دوره 1365 تا 1375 می رسد که این به دو
دلیل می باشد یکی مهاجرت به مرکز شهرستان و دیگری تبدیل شدن روستاهای ضیاء آباد
و نهاوند به شهر که نرخ رشد جمعیت شهری را در حد بالایی نشان می دهد. و در سال های
1375 تا 1385 نیز این نرخ جمعیتی به دو برابر افزایش یافته است.
جمعیت فعال :
جمعیت فعال قسمتی از جمعیت کل است که برای تولید کالاها و اموال و ارائه خدمات
اقتصادی ، کار لازم را در مقابل دریافت مزد و یا کسب سود انجام می دهد یا توانایی و
تمایل به انجام چنین کاری دارد. بنابراین کودکان ، دانش آموزان ، دانشجویان ، زنان خانه دار
، بازنشستگان ، اجاره بگیران ، سودبران و کسانی که تامین معیشتشان یکسره به عهده
دیگری است. مثل: زندانیان و بیمارانی که توانایی کار کردن ندارند از شمار جمعیت فعال بیرونند.
بررسی آمارهایمربوط به توزیع جمعیت فعال در بخش های مختلف اقتصادی شهرستان تاکستان
نشان می دهد که اشتغال در بخش صنعت به موازات گسترش رشد اقتصادی افزایش می یابد
و به نسبت آن از اشتغال در بخش کشاورزی کاسته می گردد. به طور کلی می توان گفت که
تغییرات توزیع درصد شاغلان در بخش های مختلف نسبت به کل جمعیت فعال در سرشماری
های انجام گرفته نمایانگر کشیده شدن شهرستان از اقتصاد مبتنی بر کشاورزی به طرق
اقتصادی مبتنی بر صنعت و خدمات است.
کل افراد فعال که در گرو سنی 15 تا 64 سال قرار می گیرند طبق آمار سال 1390 بالغ بر
110345 نفر بوده اند و از این تعداد 43876 نفر مشغول به کار می باشند. که این رقم 6/32
درصد کل نیروی فعال را شامل می شود ، بقیه جزء افرادی می باشد که در سن نیروی فعال
قرار می گیرند ولی کار نمی کنند که به چند نمونه در ابتدای بحث اشاره شد. پراکندگی شغلی
در سه گروه عمده کشاورزی و صنعت و خدمات قرار دارد که جمعیت شاغل روستا به کار
کشاورزی و صنایع دستی و جمعیت شاغل شهری به کار کشاورزی ، صنعت و خدمات اشتغال
دارند. تعداد شاغلین از جمعیت فعال در شهر بسیار بیشتر از جمعیت شاغل از نیروی فعال
روستا بوده است. به طوری که در سال 1365 این نسبت به 97 درصد افزایش یافته است که
بیانگر رونق اقتصادی در شهر و نابودی روستاها است.
